Zbigniew Wilczyński

Dyscyplina:  matematyka. Specjalność:  równania funkcyjne.

Urodził się 5 maja 1950 r. w Rzeszowie w rodzinie inteligenckiej Karola, prawnika (ojciec ukończył prawo na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie) i Zofii z domu Skrobotowicz. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Jarosławiu w 1969 r. Uczył się jednocześnie w Średniej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu w Rzeszowie. Kochał muzykę, a także już od wczesnych lat podobała mu się matematyka. W latach 1971–1975 studiował matematykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie.

Po ukończeniu studiów pracował początkowo jako asystent w Instytucie Matematyki WSP w Rzeszowie, a następnie od 1985 r. jako adiunkt. Stopień doktora nauk matematycznych uzyskał 28 maja 1985 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego na podstawie rozprawy Wyznaczanie pewnych podgrup multiplikatywnej półgrupy macierzy kwadratowych przy pomocy równań funkcyjnych, której promotorem był prof. dr hab. Stanisław Midura¹ z WSP w Rzeszowie. W okresie od 1 września 1993 r. do 23 lutego 1994 r. pełnił funkcję prodziekana ds. dydaktycznych Wydziału Matematyki, Fizyki i Wychowania Technicznego WSP w Rzeszowie. Opublikował 10 prac naukowych z zakresu równań funkcyjnych.

Wiele uwagi i troski poświęcał nauczaniu matematyki w szkole wyższej oraz rozwijaniu uzdolnień matematycznych studentów. Wyrazem tego były m.in. dodatkowe zajęcia ze studentami matematyki w ramach Studenckiego Koła Naukowego Matematyków oraz przygotowane wartościowe materiały pomocnicze dla studentów z przestrzeni metrycznych. Wszystko co robił, wykonywał zawsze z wielką pasją i zaangażowaniem. Często w trakcie pracy naukowej lub konsultacji tracił poczucie czasu. Czasami, chwilowe konsultacje ze studentami przeradzały się w wielogodzinne dyskusje. Naukowo pracował zawsze nocą, niekiedy do rana. Zapiski wykonywał ołówkiem, bardzo drobnym, ale czytelnym pismem technicznym (nierzadko dwie linijki w jednej kratce).

Jego ulubioną rozrywką była gra w brydża. Rozgrywał często partie ze swoimi rodzicami i ich przyjaciółmi. Nie przywiązywał większej wagi do rzeczy materialnych. Szanował ludzi, pomagał każdemu kto o to prosił, a często sam wychodził naprzeciw drugiej osobie. Był bardzo oddany rodzinie i dzieciom. W wolnych chwilach pasjonował się muzyką. Często grał na fortepianie, improwizował, a także komponował utwory muzyczne. Przez wiele lat zawodowego życia brał czynny udział w występach Chóru Nauczycielskiego w Jarosławiu oraz w Rzeszowie. Był bardzo zaangażowany w zajęciach chóru działającego przy Filharmonii Rzeszowskiej. Swoje niespełnione do końca marzenia muzyczne pielęgnował w kształceniu muzycznym swoich córek.

Zginął tragicznie 23 lutego 1994 r. w Ostrzeszowie koło Kalisza, w czasie trwania ogólnopolskiego, dziecięcego konkursu pianistycznego swojej córki. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Rzeszowie-Wilkowyi.

____________________________________________

¹Stanisław Midura (1933–) – profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, specjalista w zakresie równań funkcyjnych.

Źródło:

• Dokumentacja archiwalna Uniwersytetu Rzeszowskiego i informacje prywatne.

A. Prace naukowo-badawcze

1. O rozwiązaniach równań funkcyjnych wyznaczających pewne podpółgrupy półgrupy macierzy stopnia n-tego. Rocz. Nauk.-Dydakt. WSP Rzeszów. z. 6/50 Mat. 1982, s. 117-128.
2. Ogólne rozwiązanie równania funkcyjnego f(x-1) f(x+1) = f(x)+1. Rocz. Nauk.-Dydakt WSP Rzeszów. z.6/ 50 Mat. 1982, s. 129-143.
3. (wspólna z J. B a n a s i e m) O pewnych własnościach rozwiązań równania translacji na addytywnej półgrupie liczb rzeczywistych. Pr. Mat.-Przyr. TN Rzesz. 1980 nr 6 s. 63-76. (Metody numeryczne. Miscellanea nadesłane w 1978 roku).
4. (wspólna z S. M i d u r ą) Rozwiązania ogólne równań funkcyjnych wyznaczających pewne podpółgrupy półgrupy macierzy stopnia drugiego. Rocz. Nauk.-Dydakt WSP Rzeszów. z. 6/50 Mat. 1982, s. 101-108.
5. (wspólna z B. F e j d a s z) On some s-1 parameters subsemigroups of the group L_s¹. Zesz. Nauk. WSP Rzeszów nr 2/1990 Matematyka 1, s. 45-56.
6. (wspólna z J. C h o d u k o w s k ą) On the semigroup of the group L_s¹. Zesz. Nauk. WSP Rzeszów nr 2/1990 Matematyka 1, s. 25-31.
7. (wspólna z S. M i d u r ą) Sur les homomorphismes du group (R,+) au group L_s¹ pour s 5. Rocz. Nauk.-Dydakt WSP Kraków z. 159 Pr. Mat. 1993 nr 13, s. 241-258.
8. The determination of some subsemigroups of the semigroup of quadratic matrices by means of functional equations. Zesz. Nauk. WSP Rzeszów nr 14/1994 Matematyka 2, s. 133-191.
9.  (wspólna z L. Z a r ę b ą) On the general solution of the nonhomogenous Cauchy equation with a polynomial defect. Zesz. Nauk. WSP Rzeszów nr 14/1994 Matematyka 2, s. 193-202.
10. (wspólna z J. C h o d u k o w s k ą) On some s-1  parameter subsemigroups of the group L_s¹. Zesz. Nauk. WSP Rzeszów nr 14/1994 Matematyka 2, s. 7-15.

Opracował: Zbigniew Suraj