Zaawansowane opcje szukania...

Grzegorz Staszewski

Dziedzina: Matematyka

Data urodzenia: 12/03/1935

Miejsce urodzenia: Lgota Wielka

Powiat: radomszczański

Data śmierci: 10/07/1997

Miejsce śmierci: Łask

Życiorys

Dyscyplina: matematyka. Specjalność: analiza zespolona.

 

Urodził się 12 marca 1935 r. w Lgocie Wielkiej w powiecie Radomsko w województwie łódzkim w rodzinie inteligenckiej, nauczycielskiej, Wincentego i Jadwigi Stanik z domu Polaczek. W 1956 r. dokonuje zmiany nazwiska na Staszewski. Szkołę podstawową ukończył w Lgocie Wielkiej, następnie uczęszczał do 3-letniego Państwowego Liceum Administracyjno-Handlowego I stopnia w Radomsku, a potem kontynuował naukę w Technikum Handlowym w Radomsku na wydziale finansowym, które ukończył w 1953 r. W latach 1953–1958 studiował matematykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. W dniu 28 czerwca 1958 r. uzyskał stopień magistra matematyki (z wynikiem bardzo dobrym) na podstawie pracy nt. Wielkie twierdzenie Picarda i jego dowody z teorii funkcji analitycznych. W r. szk. 1958/59 pracował w Szkole Podstawowej w Kolumnie koło Łodzi jako nauczyciel i jednocześnie na godzinach zleconych w Politechnice Łódzkiej. Od 1 października 1959 r.  do 1 marca 1962 r. pracował na stanowisku asystenta w Politechnice Łódzkiej, a od 1 marca 1962 r. do 30 września 1966 r. na stanowisku starszego asystenta. Stopień doktora nauk matematycznych uzyskał 29 czerwca w 1966 r. w Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy doktorskiej Kresy górne funkcjonałów |F(z)|, |F’(z)| i |F’(z)/F(z)| w klasie funkcji holomorficznych i jednolistnych w kole jednostkowym, z warunkiem pobocznym, której promotorem był prof. Witold  J a n o w s k i1  z Politechniki Łódzkiej.

W okresie 1 października 1966 r. do 30 września 1982 r. pracował jako adiunkt w Katedrze Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, a następnie do czasu przejścia na emeryturę w 1995 r. jako starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Rzeszowie. Po przejściu na emeryturę przeniósł się z rodziną do Łasku koło Łodzi. Był współorganizatorem kierunku matematyka w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie.

Opublikował 5 prac naukowych z zakresu analizy zespolonej.

Wiele uwagi i troski poświęcał nauczaniu Analizy matematycznej i Rachunku prawdopodobieństwa w szkole wyższej. Efektem były dodatkowe spotkania i konsultacje z asystentami i studentami matematyki. Był opiekunem ponad 100 prac magisterskich.

Był zaangażowany w pracy społecznej. W latach 1978–1982 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Rzeszowie, pracując efektywnie w komisji oświaty i wychowania. Od 1966 r. był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W latach 1970–1973 pełnił funkcję prezesa Oddziału Rzeszowskiego PTM. W latach 1968–1991 należał najpierw do Rzeszowskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, a następnie od 1975 r. (po zmianie nazwy Towarzystwa) do Towarzystwa Naukowego w Rzeszowie.

W 1983 r. został uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a w r. 1987 otrzymał nagrodę indywidualną rektora WSP III stopnia za działalność dydaktyczną.

Dzięki sumiennej i owocnej pracy zyskał sobie wdzięczność słuchaczy, sympatię u współpracowników oraz uznanie u przełożonych. Interesował się sportem i nowinkami technicznymi. Na trwałe wpisał się na karty historii WSP w Rzeszowie.

Zmarł 10 lipca 1997 r. w Łasku. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

 

____________________________________________

1Witold Janowski (1912–1972) – profesor Politechniki Łódzkiej, specjalista w zakresie ekstremalnych zagadnień teorii funkcji analitycznych.

 

Źródło:

  • Dokumentacja archiwalna Uniwersytetu Rzeszowskiego i informacje prywatne.

Kalendarium wydarzeń

DataRodzaj wydarzeniaMiejsceKomentarz
12/03/1935Urodzony(a)Lgota Wielka
1958Ukończenie studiówŁódź

Absolwent kierunku matematyka na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego

1966Uzyskanie stopnia doktoraŁódź

Stopień doktora nauk matematycznych uzyskał na Uniwersytecie Łódzkim

1966-1982PracaRzeszów

Adiunkt w Katedrze Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie

1982-1995PracaRzeszów

Starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Rzeszowie

1995Przejście na emeryturę
10/07/1997Zmarł(a)Łask

Nagrody i odznaczenia

Doktor Grzegorz Staszewski za swoją działalność otrzymał:

  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983),
  • nagrodę indywidualną rektora WSP III stopnia za działalność dydaktyczną (1987).

Publikacje

A. Prace naukowo-badawcze

  1. Kres górny modułu funkcji w klasie funkcji holomorficznych i jednolistnych w kole   jednostkowym, z warunkiem pobocznym, Pr. Mat.-Przyr. TN Rzesz. 1969 nr 1 s. 21-40.
  2. Kres górny modułu pochodnej funkcji w klasie funkcji holomorficznych i jednolistnych w kole jednostkowym, z warunkiem pobocznym, Pr. Mat.-Przyr. TN Rzesz. 1969 nr 1 s. 41-52.
  3. Kres górny modułu pochodnej logarytmicznej funkcji w klasie funkcji holomorficznych i jednolistnych w kole jednostkowym, z warunkiem pobocznym, Pr. Mat.-Przyr. TN Rzesz. 1969 nr 1, s. 53-64.
  4. Funkcja Greena równania Helmholtza dla obszaru ograniczonego dwoma przecinającymi się stożkami obrotowymi, współosiowymi i kulą, Rocz. Nauk.-Dydakt WSP Rzeszów z. 14 Mat. 1971 z. 1, s. 81-102.
  5. Rozwiązanie równania Helmholtza przy warunku Dirichleta, albo Neumana, w obszarze ograniczonym stożkiem obrotowymi, Rocz. Nauk.-Dydakt WSP Rzeszów z. 14 Mat. 1971 z. 1, s. 63-80.

Opracował: Zbigniew Suraj